Zajęcia logopedyczne:

Zajęcia z klasą Ic rozpoczęły się zagadką: Mały czy duży, dzyń-dzyń ci powtórzy! To oczywiście dzwonek, którego dźwięki wykorzystaliśmy podczas zajęć, jakie odbyły się 19 stycznia br. Prawie każde dziecko przyniosło ze sobą jakiś dzwonek: malutki zdjęty z szyi przytulaka, z imieniem dziecka, gliniany, blaszany, jeden był bardzo okazały – jak twierdził Gabryś, stuletni. Dzwonki posłużyły nam do zabawy „Plecy – dzwonek”: dzieci siedząc w parach, jedno za drugim, na zmianę gładziły swoje plecki lub pukały w nie w określonym rytmie, a druga osoba odzwierciedlała te dźwięki, potrząsając swoim dzwoneczkiem w taki sam sposób. Dzwonki pomogły nam też w nauce zimowego wierszyka – za każdym razem, kiedy była mowa o zimie pędzącej sankami i trzymającej w rękach dzwonki, odzywały się wszystkie dzwonki w klasie. Dzieci, które nie miały dzwoneczka, powtarzały: „dzyń-dzyń”, dzięki czemu utrwalaliśmy prawidłową wymowę głoski „dz” – ostatniej z szeregu głosek syczących („s”, „z”, „c”, „dz”). W ten sposób w ciągu mijającego semestru doskonaliliśmy wszystkie głoski z jednego szeregu. Ważne są też ćwiczenia słuchu fonemowego, dlatego dzieci słuchowo różnicowały głoskę „dz” – dzwoniły przyniesionymi dzwoneczkami, gdy wśród wymienianych przez logopedę wyrazów usłyszały słowo z głoską „dz”. Uczniowie odpowiadali bezbłędnie! Bawiliśmy się też w „Podróż z dzwonkami” – dzieci przesuwając palcem po przyklejonej do zeszytu drodze, powtarzały głoskę „dz”, gdy napotkały dzwonek. Na koniec powtarzaliśmy zimowy wierszyk, rytmizując zdania z jednoczesnym klaskaniem:

Jadą, pędzą sanki,

powożą bałwanki.

W sankach siedzi zima,

dzwonki w rękach trzyma.

Po feriach czekają nas zajęcia dotyczące głosek szumiących: „sz”, „ż/rz”, „cz”, „dż”. Do profilaktycznych zajęć grupowych w drugim półroczu włączone zostaną również dwie inne klasy pierwsze z naszej szkoły.