Zajęcia logopedyczne:

Storyline to metoda z lat 60. ubiegłego wieku, wywodząca się ze Szkocji. Skupia się na uczeniu się/terapii poprzez działanie. Kontynuacja inspirującej historii zainicjowanej przez terapeutę – najlepiej dosyć realnej i fascynującej – jest możliwa dzięki działaniom dziecka, które angażuje się w nią emocjonalnie i intelektualnie. Praca logopedyczna przebiega efektywniej, bo doskonalone są umiejętności językowe (czytanie, pisanie, mówienie i słuchanie). Storyline jest metodą, która „zmusza” ucznia do współdziałania, podejmowania samodzielnych decyzji, relacji z innymi ludźmi, czyli także kontaktu językowego, na którym nam zależy podczas terapii logopedycznej. Storyline to swobodny proces, a terapeuta jest partnerem dziecka w podejmowaniu wyzwań. Logopeda pełni tu rolę wspomagającą i motywującą, ale nie narzucającą. Jest zaangażowany w toczącą się historię, ale to dzieci „biorą” ją w swoje ręce.

Dzieci, czekając na kolejne zajęcia logopedyczne, lubią być zaskakiwane. Storyline to metoda aktywizująca – dzięki historii, która toczy się na ich oczach, stają się zaciekawione, chętniej się angażują, doświadczają, dyskutują, bo opowiadana historia stanowi dla nich wyzwanie. Dzięki metodzie storyline dzieci nie skupiają się na problemie swojej wady wymowy, tylko na rozwiązywaniu innych problemów, które przed nimi się stawia. Storyline tak zajmuje młodego człowieka, że „zapomina” o swoich problemach z mową. Opowiadana historia musi zainspirować dziecko, zaciekawić, wzbudzić motywację do działania i podejmowania wysiłku. Historia jest dzielona na epizody, żeby serwować je dziecku na każdym spotkaniu logopedycznym. Do każdego epizodu tworzy się pytania kluczowe, które stanowią drogowskazy do poszczególnych działań i rozwiązań. Pytania muszą odwoływać się do doświadczeń dzieci, logopeda nie zna konkretnej odpowiedzi i jej nie oczekuje, tylko przypuszcza, że może się pojawić. Dzięki pytaniom dziecięce myśli i działania zostają nakierowane na zaplanowane przez terapeutę działania.

Storyline jest doskonałą metodą logopedyczną, nadaje się do pracy z małymi grupami dzieci, które wykazują podobne zaburzenia mowy, także w pracy na odległość. Podczas spotkania online grupa „napędza się” sama, a logopeda monitoruje przebieg poszczególnych epizodów historii, dba o wysoki poziom motywacji u dzieci, kieruje nimi, wprowadzając przemyślane pytania kluczowe. Okazuje się, że żaden inny system motywacyjny nie jest potrzebny (a na odległość zupełnie niemożliwy do zastosowania, jak naklejki czy pieczątki), bo ta metoda jest motywacją sama w sobie! Dzieci mają poczucie, że historia dzieje się w sposób zaplanowany przez nie same i to wyzwala w nich radość i motywację.

Kiedy zależy nam na ośmieleniu dziecka w kontaktach słownych, nakłonieniu do posługiwania się mową, wzbogacaniu jego słownictwa, metoda storyline jest jak najbardziej odpowiednia, o ile dziecko będzie chętnie współpracowało, poszukiwało i tworzyło – a praca w zespole (czy to w sposób tradycyjny, czy na odległość) temu sprzyja. Zatem mimowolnie, stosując taką metodę, kształtujemy u dziecka kompetencję komunikacyjną.

Inspirująca historia jest czasami tak blisko, wystarczy tylko pobudzić wyobraźnię…

Edyta Malinowska-Klimiuk